Fshati Agino ishte Agimi. Në kohën antike Ilire ky vend ishte i njohur si Agim. Romakët përshkruajn si fshat i vogël por me njerëz problematikë. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Agito ose vendi i kafshëve, ose atje ku mbahen kafshët. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Agitoare-vendi i kullotave. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Öğüni vendi i ushqimit. Në luftën e par Ballkanike, Francezët e quajteën Agio ose vendi i shkëmbimit ose i ndrimit. Sllavët e quajtën Agino.

Fshati Arbanashko ishte Arbanasi nga fisi Arban. Në kohën antike Ilire ky vend ishte i njohur si Arbana. Emri Ar-bana vjen nga ara bëra apo ar bëra. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Arboreus ose vendi i drunjve apo vendi me drunj moni, ose monat dhe dudat. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Arboreusaum ose vendi i monave. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Arbanash. Sllavët e quajtën Arbanashko.

Fshati Bedinje ishte Pedinje nga po e dije ose po e dinjte. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Baiae ose vendi i pushimoreve. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Baiarum ose vend pushimi për administratorët. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Bedavaya ose vendi me balt. Në tefteret Otomane paraqitet edhe emri Bediana, por nuk jemi të sigurt se a është ky vend apo tjetër. Sllavët e quajtën Bedinje.

Fshati Bellakoci ishte Belakoci nga Bela i kocit. Në kohën antike Ilire ky vend ishte i njohur si vendi ku belaja ka ndodh për shkaqe të varreve. Varret jan dëmtuar dhe ngatresat kan filluar mes njerëzve. Mitologjija Shqiptare tregon për varrin e një luftëtari. Kocit jan nxjerur nga nji administrator Ilir dhe kjo nxit luft dhe kryengritje. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Bellicosus ose vendi i luftimeve apo vendi i trimave. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Bellicosusaum ose vendi i luftëtarit. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Belariyor ose vend që nxitjet ndodhin. Sllavët e quajtën Bellakoci

Fshati Bërzaku ishte Brezak ose Brezaku nga Brez. Në kohën antike Ilire ky vend ishte i njohur si vendi i brezave, por çfar breza kan qen nuk dihet. Mitologjija Shqiptare tregon për trimërin e një familje që brez pas brezi kan treguar trimëri. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Briareus ose vendi i luftimeve me njëqind arm apo vendi i viganit me njiqind trima me arm. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Briareusei ose vendi i gjigandit me njëqind duar. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Beyzad sipas plakut të fshatit që kishte reputacion të madh nga ana e administratorëve Otoman. Sllavët e quajtën Brzak nga uji i shpejt ose i shpejt.

Fshati Biljanovci. ishte Belana, nga bela dhe ana ose ana e belas. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Bellus ose vendi i të bukurve. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Bellusaum ose vendi i bukurosheve. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Bilaloci. Sllavët e quajtën Biljanovci.

Fshati Çellopeku ishte Çelpjeku nga çeli dhe u pjek. Druri apo frutet çelin dhe pjeken. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Celoarepecu ose vendi i ku fshihen kullotat. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Celopecua ose vendi i kullotave sekrete. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Çellopek.Sllavët e quajtën Çellopek.

Fshati Çerkezi ishte Çerketzi, nga Qere ose Çere ke të ziun. Ky vend ka qen gjithmon një vend në kryqëzim të rrugëve. Në kohën antike Ilire ky vend ka pasur vetëm disa shtëpi të një fisi që ofronin shërbime me qere ose pajtona. Qere sikur kese me kuaj të njohur si pajtona. Pos sipas historis Romake mësojm se këtu jan kryer asasinime ose atentate të veçanta. Gjat historis shenohen disa beteja te ashperta qe pothuajse 90% e popullsis humbin jeten. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Querceus ose vendi i bungut ose drurit te ahut, Quercus që do të thotë kurrorë me degë  druri ose gjethe të drurit. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Çerkesi nga Qere ose Çere me qese ose kese. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Çerkes sipas qytetit në rajonin e Provincës të Çankirit në Anatolin Qëndrore të Turqis. Sllavët e quajtën Çerkez. Sot të gjith e quajnë Çerkezi.

Fshati Çeterica ishte Çetërrin, nga Çe po të rin ose ndejn. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i njohur si  vend pushimi që tregtarët kan pushuar nëpër shtëpi që ofronin shërbime ushqimore. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Ceterus ose vendi i  mëtutjeshëm. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Caetra ose mburoj mbrojtje. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Cetar ose Sitar nga një instrument musikor. Sllavët e quajtë.n Çeterica. Sot të gjith e quajnë Çetirca.

Fshati Dragomance  ishte Dragojmoni nga Moni i Dragoit.  Sllavët e quajtën Dragomance.

Fshati Dllga ishte Dilka, nga po dilte. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Delasso ose vendi i lodhjes ose i lodhur i këputër. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Delego vendi i transferit ose i kontributit.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur de: -de olmak, ose vendi i pushimit. Sllavët e quajtën Dllka. Sot të gjith e quajnë Gllëga, por nuk ka asnji banor në ket vend, është fshat i humbur si duket.

Fshati Dumanovce  ishte Dumavnosh nga du ate vendos ose ta vendoj.  Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Dumus,  që do të thotë thera, dhush. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Dumusnovo ose vendi i ri i therave.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Düşmanaç vendi i hasmive, i hasmive, armiqve. Sllavët e quajtën Dumanovce.

Emri i fshatit Likova e ka prejardhjen prej emrit ilir Lika.Gjithashtu ka prejardhjen edhe ne gjuhën e sotshme Shqipe, Li ket do te thot me lyer. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Liquidus, që do të thotë vendi i rrjedhjeve të ujrave. Gjat shekujve të sundimit Romak paraqitet edhe emir Liquens -entis, që do të thotë vendi i rrjedhim. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Liquo që do të thotë vendi i ujit. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Lipkov. Sllavët e quajtën Lipkovo.

Fshati Gllazhnja ishte Gelatzija ose Xhelatzija, nga i ziu xhelat. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Glarea ose vendi i zallit ose i dhevit. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Glareosus vendi i rrërës ose i dhevit.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Glayöl, ose vendi lule shpate. Sllavët e quajtën Gllazhnja. Sot të gjith e quajnë Gllazhnja.

Emri i fshatit Hotël e ka prejardhjen prej emrit të fisit shqiptar Hot. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Holitorius, që do të thotë vendi i pazarit të zarzavateve. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Hortus që do të thotë vendi i bafçeve. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Hodan që do të thotë vendi i lule kastravecave. Disa her u quheshte edhe Otlak. Sllavët e quajtën Otlja. Sot të gjith e quajnë Hotla.

Fshati Jaçinca ishte Jaçitka, nga Ja çitka po e nxjer; më vonë Jaçica. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend që nxjerin minerale ose diçka tjetër. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Iactitoare ose vendi me hudh diçka. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Ieciactum ose vend ku hudhen. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Yahiç - vendi i askujt ose kur asnjiher. Sllavët e quajtën Jaçince.

Fshati Këshanji ishte Koshaji, nga kush shau; te vendi i të shames. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Caespes ose vendi që ka kasolla si kulme.  Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Caespesitis ose vend i kasolla kulme. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Kediana - vendi i maces nënë. Sllavët e quajtën Keshanje.

Fshati Kleçeci ishte Kleçka, nga Kleçk që të rrëzon; tëta ve këmbën të rrëzon; kurth. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend  i kurdhave. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Clepsi ose vendi i vjedhjes. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si CLepsdrae ose vend i matjes së kohës. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Kleptomen- vendi i njerëzve kleptomaniak. Sllavët e quajtën Kleçec.

Fshati Kokino ishte Kokhini, nga koka me hi; më vonë Kokhyni. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend observimi meganelik që daton nga 1800 para erës son. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Coccinus ose vendi me tesha të leshit me ngjyr të skarletit (ngjyre e kuqe shkelqyer si në të portokallët). Ndonjiher vendi u queshte Contempli Astri  Cognosco. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Coccinusaum  ose vend ku njerzit vishen me tesha ngjyre e kuqe shkelqyer si në të portokallët. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Kokan - vendi me erë.  Sllavët e quajtën Kokino.

Fshati Kosmetac ishte Kosmeta, nga kosa dhe meta, mbeta; Tek vendi I kosës mbeta. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Cosmeta ose vendi që ka kuletash femre ose kuleta e gruas.  Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Cosmetae  ose vend ku njerzit  kan kuletash femrave. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Kostik - vendi që prishen sendet ose ndryshken.  Sllavët e quajtën Kosmetac.

Fshati Kutlibegu ishte Kutli, nga ku të lyen; Tek vendi i lyerjes mbeta. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Cuticula ose vendi që ka lekurash ose përpunimi i lekurave.  Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Cuticulae  ose vend ku njerzit prodhojnë lekurash ose përpunimi i lekurave.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Kutlu - vendi i hares dhe mëvon Kutlubeg që do të thot begu i gëzuar.  Sllavët e quajtën Kutlibeg.

Fshati Llopate ishte Lopat, Nga Lop pat. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Lupatus – vendi me shpica ose shigjeta. Pas një epidemie që shfarosi shu, banor Ilirët e quanin Dregza dhe Romakët Drezga. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Lupatusum që do të thotë vendi i shtigjeve. Në kohën e Perandoris Otomane Turke, Otomanët e quanin  fshatin Lop që do të thotë diçka e madhe e but dhe rrumbullakët. Disa nga Otomanët e quanin fshatin si Lop Yutmak  që do të thotë diçka që të përbin ose ta mbyllish me kyç . Sllavët e quajtën Llopate.

Fshati Makresh  ishte Makrefsh nga të më ngresh ose të më krehësh flokët.  Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Macresco,  që do të thotë të hollohesh të humbish pesh. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Mecrescoere ose vendi i njerëzve të hollë.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Seyrekleşmek vendi i të hollve. Sllavët e quajtën Makresh.

Fshati Matejç ishte i njohur si Uksana e më vonë si Mat-heci  Mat-heku, nga Mati eci ose Mati heku. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend  i Ukajve, familje ilire. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Matellio ose vendi i  barkës anije e vogël. Në shekullin e V p.e.s. u ndërtua manastiri i par Ortodoks Shqiptar nga Mati antar i familjes Ukaj i quajtur Nëna e Shenjtë. Ky manastir në vitin 1912 u shëndrua si manastir Sërb. Në vitin 1918 renovimet e kishës nga ana Sërbe fshin çdo simbol Ilir në ikonet e kishës. Renovimet e mëtutjeshme të viteve 1956-1960 fshin total gjurmat ilire dhe kishës iu dha një pamje tipike sërbe. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Matercula ose vend i Nënës së vogël. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Matem Çani - vendi i tingujve ose fshati i tingujve. Sllavët e quajtën Matejce. Sot të gjith e quajnë Matejç.

Fshati Mugrashi është emër shqip që rrjedh nga Mu –gra-s-hi aty ku nuk hynë grat. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte sikur Mugitus  që do të thot të ulish ose përul ose të ofkosh.

Fshati Naguriçan i Vjetër dhe i Riu ose i  Poshtëm dhe i Epërt egziston që nga kohët e lashta Ilire. Në kohën e Ilire vendi ishte i njohur si Naguriçan, nga Na ose Ne gur çajm. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Arduaum, që do të thotë  vendi i Lartë ose te naltë, përpjet. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Arduissimus që do të thotë te përpjet kodrës. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur n]Nabza Göre që do të thotë te përpjet. Sllavët e quajtën Nagorniçane Staro dhe Novo. Duhet të përmendim Kishën e Shën Gjergjit qe iu dha sllavëve të luten dhe ta marrin fen ordodokse nga ana Shqiptare në vitet 1318. Sot kjo kish njihet si kish Serbe.

Fshati Nikushtak ishte i njohur si Nikushtaraku e më vonë si Nukustah. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend  i Nik kaçakut që operonte me grupen e vet në gryk të Kaçanikut të sotshëm por jetonte në ket vend me familjen e tij. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Niceterium ose vendi i  fitores. Në vitin 26 e t.e.s. u ndëroi emrin në Confuto Naulum të paguash për të kaluar. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Naicus Insidiae ose vend i kurdhave të  vogël. Më von u njiheshte si Constituere Compitum Naulum ose në kryçrrug të paguash. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Nikustah - vendi i mjeshtrit Nik. Sllavët e quajtën Nikushtake. Sot të gjith e quajnë Nikushtak.

Fshati Novo Sella është formuar gjat kohës Romake. Novo do të thotë e re dhe sella karrike apo zyre kryesore. Me siguri një zye e një administratori Romak. Me ardhjen e sllavëve në ket rajon, emir nuk u ndryshua.

Fshati Opaja egziston që nga kohët e lashta Ilire. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Opacus, që do të thotë  vendi i hijeve. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Opacus që do të thotë hije e errët. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Opal nga minerali opal . Sllavët e quajtën Opae. Një fshat me të njëjtin emër egziston në Florin të Greqisë.

Fshati Orasheci nga Ora nuk hec ose Ora nuk shkon. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend monoton ose i mbetur në koh. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Horreum-seco ose vendi i prerjes, lendimit  ose shtepi e vrasjeve. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Horreumin-secui - vendi i vdekjes, vendi i shpërthimeve me thik, vendi i lëndimeve.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Oracikta vendi iose spoti, aty ku ndodhe, në atë vend,e vret në vend. Sllavët e quajtën Orashac.

Fshati Orkoci ishte Orakoci, nga Ora e Kocit ose Or nga Koci. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend me orë nga koci e ndërtuar. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Oraculum ose vendi i profesive ose vendi i lutjeve. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Orcus - vendi i zotit të vdekjes.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Orkide dhe ndonjiher Orkıde Meraklisi- vendi i bimëve orkide. Sllavët e quajtën Rankovce. Sot të gjith e quajnë Orkoc

Fshati Orizare nga Oriz në are. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vendi kultivimit të orizit. Shkrimet e lashta romake përmendin Oryzae Posui Obsono ose vendi ku bëhet tregtia me oriz. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Oraculum Oryzae Posui Obsono ose vendi i tregut të orizit. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Pergulae Oryzae - vendi i i pazarit të orizit.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Çeltukçi dhe ndonjiher Hasanoc - prodhues të orizit. Sllavët e quajtën Orizare. Sot të gjith e quajnë Orizarja.

Fshati Pezova nga Pozova ose e ngrita lartë, e pezullova- e ngita lart. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend i përleshjeve ose i mundsit ( pilivanat). Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Pesnovo ose kthimi i ri,   ose rikthim. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Pedemnovi ose ardhja e re.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Pezevenklik vendi i sharjeve, ose vend i njerëzve jo të mir, problematik. Sllavët e quajtën Pezovo.

Fshati Pçinja ishte Pshtynja nga Pështy.  Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Peius, diçka e shenjtë ose zotrote. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Piusaum ose vendi i lutjeve, vend i shenjtë.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Pinarbaşi vendi i fontanave kryesore. Sllavët e quajtën Pçinja.

Fshati Rezanovce ishte Rrezanovsh, nga të rrezoj. Gjithashtu njihet si Rezehana nga rrezon hana natën.Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend që shuhet disa her nga luftrat e ashpra Ilire. Në vitet 80’ filluan të ndërtojn shtëpi. Shteti finansoj ndërtimin e disa kolonialistave rus të ardhur në ket vend. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Rezeana. Sllavët e quajtën Rezanovce.

Fshati Ropalca ishte Rrobalta. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Robereus, që do të thotë dru dushku. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Robostus që do të thotë dru i fortë. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Rop  që do të thotë tesh ose rrobe . Sllavët e quajtën  Ropalce.

Fshati Rramanli ishte Rramangali. Nga Rra manga dhe u li; diçka të bën me mange dhe limur. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Ramulus që do të thotë degë e drurit. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Rrahmanli. Sllavët e quajtën Romanlia e më vonë Ramanovci. Sot të gjith e quajnë Rramanlia.

Fshati Runica  ishte Ruginca. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Ruina, që do të thotë diçka po shemët prishet, ndërtesa po prishet. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Ruinosus  që do të thotë diçka ka filluar te shembej. Më von gjithashtu  përdoret edhe emri latin Ruga që do të thot diçka e rrudhur. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Rugan që do të thotë vendi që lëkurat prodhohen . Sllavët e quajtën Runica.

Fshati Sllupçani ishte Silunpçani, nga nuk luan por qjan. Më von u quheshte Slypçan, nga Nuk kërkon nuk lyp po qjan.Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Lupinus, që do të thotë njeri i ujkut ose ujkan. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Lupae që do të thotë njeri që është si ujku. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Usllupçan. Sllavët e quajtën Slupçane.

Fshati Skaçkoci ishte Skashkoç, nga ska ose nuk ka çfar të shkoq ose qeri. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Caecitas, ose njerzit qora, pa sy. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Caecitatis ose i të verbëve.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Sokak Kavgasi vendi i trazirave.  Sllavët e quajtën Skaçkovce.

Fshati Sopot ishte Sipati. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Sophos, që do të thotë njeri i mençur ose njeri i aftë. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Sopor që do të thotë fjetje e rrëndë ose mbërzi pune, mbërzilavça. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Sopot nga sop që do të thotë kafshat . Sllavët e quajtën Sopot. Sot të gjith e quajnë Sopot.

Fshati Shtraza ishte Strazall, nga nuk ra në rrërë apo zall. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Stramentum, që do të thotë diçka e ndërtuar nga kashta. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Stramineus që do të thotë shtëpi nga kashta për muskat apo kuajt.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Ustaresam që do të thotë mjeshtër i vjetër . Sllavët e quajtën Shtraza.  Fshati i Majës së Zezë tani ka mbetur i zbrazët. Njerëzit përdorin shtëpit e vjetra si vikendica. Me shpërnguljen e popullatës nëpër fshatrat tjerë dhe në qytetin e Kumanovës, fshati Shtrazë është fshat pa popullat.

Fshati Shupli Kameni ishte Shuplikamene, nga e S’hup ose nuk do të humb lika me ne. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend që bëhen sherrime ose mbronte ndonji Lik ose të ligët të sëmurit nuk do të humbin. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Supplicium ose vendi ku bëhen lutjet për shërrim ose vendi i lutjeve. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Suppliciumin ose vend ku lutjet nuk ndimojn shum sëmurve. Vend ku njerëzit kanë hyr pa krenari. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Yalvarış - vendi i lutjeve ose fshati i apileve ose lutjeve. Në tefteret Otomane Turke paraqitet edhe emri Yalvamak, që do të thotë vendi i pendimeve ose i lutjeve.  Sllavët e quajtën Shupli Kameni. Sot të gjith e quajnë Shupli Kameni.

Fshati Susheva ishte Sushtova. Nga su ose nuk u shtova për uj, i etur. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Suscenseo ose vendi ku bëhen hidhrmet ose vendi i armiqësis. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Suscensereui ose vend i njerëzve të idhnuar. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Su almak vend i ujit. Sllavët e quajtën Sushevo.

Fshati Studena Bara ishte Stonbari; më von u njoh si Stanibari. Nga Stanet nga bari  ose të barit.  Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Stabilis Baro ose vendi  i fort  ose stabil me njerëz ignoranta. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Stabulumin Baro ose vend i njerëzve jo të mençur, vendbanim ose shtëpi me njerëz mentalisht të sëmur. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Stayer vend i provimit ose i interimit.Sllavët e quajtën Studena Bara.

Fshati Strima ishte Satrimi. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Struma, që do të thotë vendi i degjenerum. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Strumosus që do të thotë moralisht i prishët, i korruptum. Sllavët e quajtën Strime.

Fshati Vakëfi ishte Vajqefi, nga vaj dhe qejfi. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  vend i vajit nga hareja dhe gzimi. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Vakufix. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Vakufis.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Vakuf që do të thotë vendi i xhamis ose prone e xhamive. Sllavët e quajtën Vakv.

Fshati Vaksince ishte Veksyni, nga veku që bëjn tepika dhe syri; Veku i syrit. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Vacivus, që do të thotë shprasti. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Vakuus që do të thotë i shprazët i paçmuar ose vend i paçmueshëm. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Vaktinde që do të thot kohë, të jesh  në koh. Në tefteret Otomane hasemi në emrin Vaktınden- önce- yetışmış që do të thotë i kujdeshëm. Sllavët e quajtën Vaksince.

Fshati Vinca  ishte Vina nga po vim, do të vim.  Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Vincio, diçka të lidhish, të arrestosh. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Vinctum ose vendi i arestimev, vend i burgosjeve.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Vinlamak vendi i fishklimeve, këngëve. Sllavët e quajtën Vince.

Fshati Vishtica ishte Vishnjtie, nga të shtin vishnje. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Vicinitas, që do të thotë mahall ose kojshi, vendbanim. Disa nga Romak e quanin Vicissim os kthim apo vendi- vendbanimi në kthes. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Vicinusaum që do të thotë vendbanim. Në histori gjat koheës së Bizantit hasim emrin Vicissitudoinis që do të thotë ndryshim ose vendi me ndyshime dhe alterime. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Vicik Vicik që do të thotë lagët . Në tefteret Otomane hasemi në emrin Vicik Vicik Olma që do të thotë  vendi me bar ose kullota. Sllavët e quajtën Vishtica.

Fshati Vojnik  ishte Vojanik nga Vezët e Nikut.  Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Volaema ose vendi I dardhave.  Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Vuran ose vendi i sulmit. Sllavët e quajtën Vojnik ose ushtar.

Fshati Umin Doll ishte Mindili. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend i mindilave. Ndonjiher si vend ku del miu- Minidoli. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Ymërdol, nga ymër ose jet doli. Më von njihet si vendi i Emin Delis. Sllavët e quajtën Umin Doll.

Fshati Tabanoci ishte Tabanoc, nga të ta bëj dhe ta vendos. Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Taberna, që do të thotë shtëpi kasole, shitore, tavern. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Tabernaculum që do të thotë kasolë, shator fjetje. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Taban  dhe nga ndonjëher si Taban Dıreğı që do të thotë vendi për fjetje ose bujtore . Sllavët e quajtën Tabanovce. Ardhja e slavëve në ket vet shënohet në vitin 1918. Shqiptarët nën presion dhe nga friga jan shpërngul. Por tregimi për dashurin dhe vdekja e një bukuroshe e një pashai Shqiptar mbeten misterioze dhe anonime. Pllaka antike demonstron një jet të gjal dhe active dikur në ket vend.

Fshati Tromega ishte Trome, nga të roma të rash femra trime. Gjithashtu njihet si Trime nga femra trime.Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend që femra tregoi trimëri. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Troinesmage ose vendi ku lopët e mëdhaja lëvrojnë.  Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Troinesmagis ose vend që lëvrojnë lopët të mëdhaja. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Tromegje - vendi i tre megjeve ose fshati i tre megjeve apo kufijve. Sllavët e quajtën Tromega.

Fshati Zebrnjak ishte Zemërnjak. Nga Zemër ose i s zenruar i idhnuar, i hidhëruar. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Semiermis ose vendi me gjysëm paisje.  Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Semiermusaum ose vend  i gjysëm armatpsur. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Zedelemek  ose vendi i plagosjeve. Sllavët e quajtën Zebrnjak. bruise, contuse, injure

Fshati Zllokuçani ishte Zokukani, nga vajton apo kukat me zë. Në kohën Ilire vendi i arave u quheshte Zalli Kuq ose Zokukani i Poshtëm sot.Në kohën e Perandoris Romake fshati u njiheshte si Sanguineus, që do të thotë njeri i përgjakur ose njeri i kuq si gjaku. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Sanguinolentusaum që do të thotë njeri i plagosur me gjak, ose i lëndur dhe me gjak. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Kumaniçevë. Sllavët e quajtën Zllokuçani.

Fshati Zubovci ishte Zunboçe, nga Zun ose Zen Bofçe e më vonë Zanbofsh. Ky vend në kohën antike Ilire ishte i  njohur si  vend që bëhen boçe. Në kohën Perandoris Romake fshati u njiheshte si Zonarius ose vendi me tabel. Në kohën e Perandoris Bizante fshati u njiheshte si Zonae ose vend i zones. Në kohën e Perandoris Otomane Turke fshati u njiheshte sikur Zanköyü - vendi i dyshimit ose fshati i dyshimtarëve. Sllavët e quajtën Zubovci. Sot të gjith e quajnë Zubovci.

Vendet apo lagjet e reja për rreth Kumanovës sikur se Goce Delchev, Karposh, Jane Sandanski janë ndërtuar gjat viteve 1980-2000. Emrat të vendbanimeve jan të reja. Rrugët më të njohura ose mahallat ma të njohura jan Mahalla e Varoshit, Mahalla e Endekut, Mahalla e Muhamedbeut, Mahalla e Ortabunarit , Mahalla e Velesit, Mahalla e Karapit, Mahalla e Teqjes, Mahalla e Mujaxhis, dhe Mahalla e Sokolanës.

                                    Literaturë - Referencat